Bazen yenilmek...

Evet çok garip bir duygu bu... Belkide sonucu ne olacağını bildiğin halde yaşama tutunmakta olabilir. Sırf hayata kadere inat...

Sanırım bu gücüde o veriyor.. Yani umudu veriyordu.

Kalp tamir edilebiliyor bir şekilde ama umudun yok olunca ne yapacağını bilemiyorsun... En kötüsü de bu sanırım ...

Fazla melankolik bir havadayım bugün sanırım...

Sen Bana Okunan En Güzel Masalsın...

Seni bir yaşam boyu okuyup bitirmek değil de,

 Seni hep yeniden okuyup başlamak isterim...

Aşk Paylaşılmaz

 Aşk paylaşılmaz

Anlatsan anlaşılmaz

Yine yandım

Yok olmaz buzlara sarsan da soğumaz

Yine yandım

Tutulmaz, ay bile böyle tutulmaz

Yine yandım

Sorulmaz, ah niye ben diye sorulmaz

Sana doğmuyor ya güneşim,

Ah neyleyim

Doğmuyor ya güneşim ah neyleyim

Ben bittim

Ya Her Şey Aşk, Ya da Hiç Bir Şey

İnsanın insana duyduğu aşk, yasak elmanın ta kendisiydi.... 

Adem ve Havva ile başladı her şey... Önce kadın ısırdı elmayı, sonra erkek ve her şey bu andan sonra şekillendi. 

Her şeyin fonunda aşk vardı. Savaşlar, felaketler, para, siyaset, ekonomi aşktan beslendi. Aşk sakız oldu, ağdalı bir sözcüğe dönüştü. Üstüne perdeler indi, bulutlar örttü ışığı...

Hayallerden, kumsalda el ele yürümelerden, yıldızları seyretmekten söz etmiyorum. 

Yaşamı anlamaktan, sen olmaktan, aşkı gerçekten yaşamaktan... 

Sana öğretilen değil, senin yaşattığın, seni yaşatan aşk. 

Aşkı anlatmaya, anlamaya yetmez duyguların gölgesinde tanımlanmış aşk.

 O yüzden her şeye rağmen baştan başlıyorum...

“İnsana duyulan aşk ölümlüdür,tıpkı beden gibi.Ölümsüz bir aşk için,ölümsüz bir varlığı sevmek gerek.Hiçbir zaman senin olmayacak,hiçbir zaman anlayamayacağın,hiçbir zaman doyamayacağın,hiçbir zaman kavuşamayacağın ve hiçbir zaman terk edemeyeceğin bir varlığı”

—Bab-ı Esrar - Ahmet ÜMİT